Vroeger leek het zo vanzelfsprekend: vriendschappen sloten we op school, in de buurt of op het werk. Maar naarmate je ouder wordt, verandert er vaak iets. Kinderen worden ouder, werk verandert, relaties lopen anders en ineens merk je dat je sociale kring kleiner is geworden. Of dat je, tussen de bedrijven door, verlangt naar échte vriendschap.
Oude vriendschappen onderhouden
Sommige vriendschappen zijn er al decennia. Jullie hoeven elkaar maar aan te kijken en je weet hoe laat het is. Maar het leven loopt niet altijd gelijk op. Waar jij misschien meer tijd en ruimte krijgt, zitten anderen nog volop in de drukte van werk en gezin. Misschien zitten ze wel in een andere fase. Contact verwatert, afspraken worden afgezegd. Het vergt aandacht en soms ook geduld om die banden te blijven voeden.
Iedereen verdient minstens één echte vriend
Nieuwe contacten maken: spannend, maar verfrissend
Nieuwe mensen ontmoeten lijkt na je veertigste soms ingewikkeld. Je komt minder vaak ‘vanzelf’ in nieuwe groepen terecht. Toch zijn er zoveel vrouwen die op zoek zijn naar échte verbinding. Een sportclub, vrijwilligerswerk, een cursus of online community: het kan allemaal deuren openen. Soms vraagt het wat lef om een eerste stap te zetten. De kans op nieuwe, verrassende vriendschappen is groter dan je denkt. Bij Sportycompany verbinden wij mensen, dit gaat vanzelf. Ik heb bewust gekozen voor een kleine, maar toegankelijke studio. Het is veel makkelijker om sneller contact te leggen.
Er zijn heel wat vriendschappen ontstaan bij Sportycompany.
Nieuwsgierig? Kom lekker sporten en ervaar het zelf.
Eenzaamheid
Veel vrouwen herkennen het, maar praten er zelden over. Het gevoel van eenzaamheid, ook al ben je niet letterlijk alleen. Je mist diepere gesprekken of voelt dat je niet altijd écht gezien wordt. Dit gevoel is normaal en menselijk en je bent zeker niet de enige. Soms helpt het om er gewoon over te praten, of bewust te zoeken naar diepgang in bestaande of nieuwe contacten.
Teleurgesteld
Soms kun je ook teleurgesteld worden in de vriendschap.
Ik had zelf een vriendin met wie ik al dertien jaar lief en leed deelde. We waren onafscheidelijk. Ik was kind aan huis bij haar, we kenden elkaars geheimen, twijfels en dromen. Het voelde als échte vriendschap.
Toen ik in een nieuwe fase van mijn leven stapte, met een relatie, mijn eigen locatie, begon zij langzaam te verdwijnen. Niet met ruzie, maar met stilte. En dat deed nog het meest pijn.
Ik stond voor een raadsel. Ik heb haar meerdere keren benaderd, gevraagd om uitleg, om een gesprek, maar telkens kwam er stilte. Geen uitleg, geen boosheid, geen afscheid.
Alleen afstand.
Ik had mijn eigen studio opgebouwd, iets waar ik zo trots op was, maar ze is er nooit geweest. Zelfs toen ik haar persoonlijk uitnodigde om te komen kijken, sloeg ze die uitnodiging af. De behoefte had ze niet.
Dat deed deed pijn, heel veel pijn. Niet alleen het verlies van een vriendin, maar vooral het niet weten waarom. Die leegte, onbegrip… dat brak me meer dan ik ooit had verwacht.
Vriendschap is belangrijk. Soms stelt het teleur, soms breekt het je hart. Maar wanneer het oprecht is, is het onbetaalbaar. We hebben allemaal iemand nodig die ons écht ziet. Een echte vriend maakt het verschil.
Iedereen verdient minstens één echte vriend in zijn leven.
